در حقوق اسلامی به دلیل فقدان پاره ای از شرایط اساسی، برخی از معاملات و قراردادها اعتبار و نفوذ ندارد؛ از جمله ی این معاملات می توان به معاملات غرری اشاره نمود. غرر اصطلاحی در فقه و حقوق است که در عقود کاربرد داشته درلغت به معنای غفلت وخطروفریب وخدعه و ... وبعضی آنرا جهل وجهل توام با خطربکار می برند در اصطلاح نیز به معنای عقد یا معامله ای است که به جهتی از جهات، نتیجه و پایان آن برای طرفین (بایع و مشتری) یا یکی از آنها مجهول باشد و در نتیجه احتمال ضرر و زیان وجود داشته و سبب ایجاد اختلاف و کشمکش بین آنها شود. از اين قاعده حقوقى، تحت عنوان مستقل در برخى از آثار بزرگان اماميّه به اختصار بحث شده، امّا عمدتاً ذيل شرايط مربوط به معامله، مورد بررسى فقيهان و دانش مندان اماميّه قرار گرفته است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که اولا جهل به جهات معامله که موجب ضرر شود عقد غرری محسوب و در نتیجه باطل است. در ثانی مشخص گردید که قانون مدنی به طور مستقل به موضوع غرر اشاره نکرده است ، ولى بدون شكّ در اين قانون، احكام فراوانى درباره عقود و معاملات مى توان يافت كه تحت عنوان اين قاعده و تأسيس حقوقى مطرح بوده و بر اساس اين اصل تنظيم شده اند . ثالثا مبنای غرر و معاملات غرری در اسلام حدیث مشهور نبوی که میفرماید:« نهی النبی(ص) عن بیع الغرر» میباشد.
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
